با درود به همکاران و دوستان عزیز غزلی از میرزا جلال اسیر را انتخاب کردم و تقدیم می کنم تا

بگویم که یادتان هستم. ارادتمند: ابوالحسن سلیمانی تپه سری

 

بس که می ترسم از جدایی ها       می گریزم ز آشنایی ها

 دلی از سنگ خاره خواهم ساخت      که نرنجد ز بی وفایی ها

  آرزو را به سینه خواهم کشت           تا نکوشد به خودنمایی ها

عشق اگر نور روشن سحر است       دل نبندم به روشنایی ها

   چه فریبنده بود و دیده نواز          سِحر چشمش به دلربایی ها

  دیدی ای دل ز پا درافتادی           بعد از آن بال و پر گشایی ها

میرزا جلال اسیر