پاسخ به پرسش قائم شهر
از: گروه ادبيات فارسي سازمان
به: گروه ادبيات فارسي قائم شهر
موضوع: پاسخ به پرسش
پرسش 1- نماز بردن در مصراع : «فرود آمد از باره بردش نماز» كنايه است يا خير؟
پاسخ:همانطور كه اشاره كرده ايد "نمازبردن" در متون كهن به معني "تعظيم كردن" بوده است. در فرهنگ سخن ذيل نماز بردن آمده است: سرفرود آوردن يا به خاك افتادن در مقابل كسي به نشانه ي احترام به او يا ستايش او: « چون حاجيان او را پيش تخت آوردند ملك را نماز برد» (سياست نامه)
بنابراين نماز بردن در مصراع مورد بحث كنايه نيست.
پرسش2- آيا در تشخيص آرايه ي ترصيع «ي» الحاقي را جزء اصل كلمه به شمار آوريم؟
پاسخ: بر اساس كتاب آرايه هاي ادبي سال سوم انساني «ي» الحاقي نبايد جزء كلمه محسوب شود لذا بيت سنايي:
همه عزي و جلالي همه علمي و يقيني
همه نوري و سروري هكمه جودي و جزايي
داراي آرايه ي موازنه است.
باسپاس
گروه ادبيات فارسي سازمان
مطالب تخصصی زبان و ادبیات فارسی